The Witches' Creed
ข้อเชื่อแห่งแม่มด
#184daysofwitchcraft Post No.7
เราแม่มดเชื่อใน Dryghtyn-ดริคติน พระเป็นเจ้าดึกดำบรรพ์ ผู้ซึ่งเป็นมาตั้งแต่ปฐมกาล และจะเป็นไปตลอดนิรันดร; เป็นทั้งเพศชายและเพศหญิง และอะไรทั้งปวงที่อยู่ระหว่างนั้น, เป็นต้นกำเนิดของทุกสิ่ง; เป็นสัพพัญญู พระสถิตในทุกแห่งหน, มีพลานุภาพเหลือคณานับ, ไม่มีวันผันแปร เป็นนิรันดร์
สิ่งทั้งปวงล้วนสรรค์สร้างในฉายาแห่งดริคติน; ตั้งแต่จอมเทพผู้ทรงอำนาจบนยอดบรมบรรพต จนถึงจอมปีศาจชั่วช้าในก้นบึ้งของนรกโลกันตร์; ตั้งแต่มนุษย์ผู้ประเสริฐ จนถึงสัตว์เล็กสัตว์น้อยต่ำต้อยที่คืบคลานไปในโคลนตม; ตั้งแต่ตะวันจันทราและหมู่ดาวบนโค้งฟ้าเบื้องบน จนถึงก้อนดินที่ดูไร้ค่าเบื้องล่าง: ไม่มีใครสูงส่งกว่าใคร หรือใกล้ชิดพระเจ้ากว่าใคร เพราะทุกผู้ทุกนามเท่าเทียมกันเบื้องหน้าพระผู้เป็นเจ้า
for All are equal before God.
เราแม่มดเชื่อในความเป็นหนึ่งเดียวของทุกสิ่ง สิ่งทั้งปวงย่อมเนื่องแก่กัน เป็นรากและดอกผลของกันและกัน เป็นเงาสะท้อนของกันและกัน เงาสะท้อนของแผ่นดินโลกทาบทับไปบนท้องฟ้า และหมู่ดาราก็สะท้อนออกมาในก้อนศิลาบนดิน; ปวงเทพผู้เรืองรองเป็นภาพสะท้อนของแสงแห่งพระเป็นเจ้า และบรรดาปีศาจก็เป็นภาพสะท้อนของเงามืดของพระองค์; แสงและเงามืดไม่แยกจากกัน เพราะแสงคือเงามืดที่พลิกเอาข้างในออกมาข้างนอก และเงามืดคือแสงที่ทอประกายเป็นสีดำเจิดจ้า
for All is One; and One is All; Unum Omnia Est; Omnia Sunt Unum.
เราแม่มดเชื่อใน Cunning Fire-ไฟเมธา สายใยแห่งเวทมนตร์ที่ยึดโยงแม่มดทุกตนเข้าไว้ด้วยกัน; ของขวัญอันล้ำค่าจากบิดาแห่งแม่มดทั้งปวง; เปลวไฟนิลกาฬอันเป็นประตูที่เปิดไปสู่โลกอื่น; ตาน้ำแห่งพลังอำนาจที่บิดผันชะตากรรมให้แปรไปดังใจนึก
เราแม่มดเชื่อในอำนาจอธิปไตยของดวงวิญญาณ; อำนาจสูงสุดที่เป็นของพวกเราเองแต่ละคน อันไม่สามารถถูกแทรกแซงหรือควบคุมจากภายนอก อำนาจที่มาพร้อมความรับผิดชอบ; มงกุฏทองที่มาพร้อมน้ำหนักอันกดลงบนศีรษะ เพราะเราแม่มดเชื่อในความสมดุลของจักรวาล เชื่อว่าเวทมนตร์ทุกอย่างมีราคาที่ต้องจ่าย เมื่อใดที่เราชี้นิ้วบัญชา ก็แสดงว่าเราคิดมาดีแล้วด้วยปัญญาและญาณทัศนะที่มี และเพราะเราสวมมงกุฏอันหนักหน่วงนั้นด้วยความภาคภูมิใจ เราก็จะยอมรับผลที่ตามมาทุกอย่างอย่างไม่หวั่นเกรงเช่นกัน
เราแม่มดเชื่อในบาป We believe in Sin; บาปอันหยาบช้า เลวทราม ที่ถูกตีตราจากผู้มืดบอด เราเชื่อในความรื่นรมย์ของกายเนื้อที่เกิดจากสัมผัสทั้ง 5 สำหรับเราแม่มดแล้วกามารมณ์เป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ร่างกายเป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์; เป็นมหาวิหารอันบรรจุไฟสวรรค์เอาไว้ เราแม่มดเชื่อในอิสรภาพ เชื่อในสัญชาติญาณดิบเถื่อนของสัตว์ป่าในใจมนุษย์ และเชื่อในชัยชนะของพวกมันที่มีเหนือศีลธรรมจอมปลอมของโลก
เราแม่มดเชื่อในการพิทักษ์เกียรติของธรณี Gaia-กายา รวมถึงธรรมชาติทั้งปวงที่อยู่บนร่างกายของนาง เพราะแผ่นดินและผืนน้ำดำรงอยู่ เพราะพฤกษาป่าไม้ยังคงอยู่ และเพราะพืชสมุนไพร มวลสารกายสิทธิ์ในธรรมชาติยังคงอยู่ เวทมนตร์ของเราจึงยังดำรงอยู่
เราแม่มดเชื่อในการใฝ่หาความรู้ เชื่อในการทำความรู้จักตัวเอง และเชื่อในการแสวงหาเจตจำนงที่แท้จริงของแต่ละคน เพราะเราแม่มดมีภูมิปัญญาอันเรืองรองดุจแสงของไฟเมธานี่เองที่ทำให้เรายังเป็นแม่มด แยกเป็นพิเศษออกจากมนุษย์อื่นทั้งปวง
สุดท้าย เราแม่มดเชื่อในตนเอง เราไม่เคยหวาดกลัวเมื่อต้องก้าวเข้าไปในป่าดิบร้างหรือไพรเถื่อนที่น่าหวาดหวั่น เราไม่เคยหวาดกลัวเมื่อต้องเผชิญหน้ากับบางส่วนของโลกอื่นที่ดุร้ายกระหายเลือด
เพราะคนที่ควรหวาดกลัวคือพวกเขา
เพราะสิ่งที่น่ากลัวที่สุดในที่แห่งนี้ คือพวกเรา: แม่มด
